Het is al weer een paar dagen droog en warm weer. De beregeningsinstallatie was daarom de afgelopen twee nachten een aantal uren actief.
Vandaag hebben we één nieuwe aanwinst aangeplant: Rabarber (Rheum rhabarbarum).
Rabarber staat al meer dan 5000 jaar bij de mens in de belangstelling, in het begin echter alleen als geneesmiddel. In de eerste eeuw na Christus schreef Dioscorides in zijn Materia Medica het volgende over de heilzame werking van Rabarber.
‘De wortel van Rabarber is goed tegen de opblazing, walging en weekheid of slapheid van de maag en alle smarten en weedom er van en dient zeer goed diegene die enig lid verkrompen of gespannen hebben, gebrekkelijk van lever of van milt zijn, die pijn en weedom in de buik, nieren en blaas hebben en insgelijks tot de gebreken van de borsten, spanningen omtrent het net of hart, tegen de kwalen van de baarmoeder, tegen de smart in de heupen die men jicht noemt, tot dat bloedspouwen, verzuchten, moeilijk herhalen van de adem, hikken, rode loop, buikloop en tegen de omgangen of aanstoten van de koortsen en de beten en steken van alle kwade venijnige of vergiftige dieren. [De] wortel met azijn vermengt geneest de blauw geslagen of gestoten plaatsen van de huid en de kwade lelijke witte schurft en verdrijft de doodkleurige bleke plekken en liktekens en ook de sproeten van het lichaam, daarop gestreken.’
Omstreeks 1600 ontdekte John Gerard dat de stelen gegeten kunnen worden. Het duurde echter tot ver in de achttiende eeuw, voordat rabarber als groente een grotere bekendheid kreeg.
Rabarber heeft een laxerende werking en het helpt tegen bloedarmoede. De groente is namelijk rijk aan ijzer en minerale zouten zoals kalium, calcium en magnesium. Bovendien bevat het veel vitamine B1, B2, B6, en C.
Tenslotte een recept: Rabarbertaart
750 gr rabarber; 125 gr boter; 250 gr suiker; 1 zakje vanillesuiker; 6 eieren; 200 gr bloem; 2 theelepels bakpoeder
(bron: Landleven, Nr. 2, 2004)
Nico Rookmaker
» Bekijk de Kruidentuin op de 3D-plattegrond