Homepage / Actueel / Kruidentuin Actueel / Archief / Moerasandoorn

Kruidentuin Actueel
14.09.2019  
Moerasandoorn

Er waren weer veel bezoekers vandaag in de tuin op deze mooie zonnige dag. En ook vorige week, tijdens 'Middeleeuws Ter Apel' waren er heel veel mensen die gebruik maakten van de mogelijkheid om het klooster en de tuin gratis te bezoeken. Veel planten zijn nu al uitgebloeid, een enkeling bloeit echter nog. Zoals de Moerasandoorn (Stachys palustris).

De Moerasandoorn is overigens het hele jaar laat. Dat begint al bij de opkomst; het komt als een van de laatste planten boven de grond. Zo laat dat je je soms afvraagt of het de winter wel heeft overleefd. De Moerasandoorn vormt lange dikke ondergrondse uitlopers en komt in het voorjaar hier en daar, steeds op een andere plek, met een enkele onvertakte vierkante stengel boven de grond. Hoewel het de voorkeur geeft aan een vochtige bodem doet het 't hier in de tuin al jaren heel goed.

De geslachtsnaam Stachys is afkomstig van het Griekse Stachus wat aar’ betekent, vanwege de bloeiwijze. De soortnaam Palustris komt van het Latijn voor ‘moeras bewonend’.

Wondhelend Van oudsher wordt de Moerasandoorn vooral gebruikt om zijn wondhelende werking. Vers gekneusd blad of stengel werd direct op de wond aangebracht. Moerasandoorn bevat vrij veel tannine en heeft daardoor een samentrekkende en mogelijk ook een ontsmettende werking. In het Engels wordt het daarom Marsh woundwort, Moeraswondkruid, genoemd.

Ontkrampend Moerasandoorn werd in de volksgeneeskunde ook wel toegepast bij de behandeling van diarree en dysenterie. Hiertoe werd een kruidenthee of tinctuur voorgeschreven. Doordat Moerasandoorn een aantal etherische oliën bevat die een ontkrampende werking zouden hebben werd het ook wel gebruikt bij de behandeling van lichte krampen, artritis en gewrichtspijn.

Nootachtig De wortelstokken of rizomen zijn aan het eind iets verdikt. Ze bevatten vrij veel zetmeel en hebben daardoor een hoge voedingswaarde. Ze zijn rauw, of gekookt te eten en de smaak schijnt aangenaam nootachtig te zijn. Men kan ook in de lente de jonge scheuten verzamelen en ze kort gekookt als asperges eten. In veel landen, vooral in Scandinavië, werden de wortelstokken verzameld en gebruikt voor diervoer, met name voor varkens en kippen. In het Noors heet het daarom "svinerot" wat varkenswortel betekent.

Rembertus Dodonaeus schrijft in zijn Cruyde boeck over de zwarte Andoorn:

"Swerte Andoren ghestooten,
es goet gheleyt op die beet van verwoede honden.
Die selve bladeren in een kool blat in heete asschen ghebraden,
doen vergaen die gheswellen aen den eersderm,
met huenich vermenght zoo ghenesen zy die vervuylde sweeringhen."

Nico Rookmaker

» Bekijk de Kruidentuin op de 3D-plattegrond

» Alle blogbijdragen van dit jaar » Breng een bezoek aan het museum

Meer artikelen Kruidentuin ActueelRubriek Nico Rookmaker
Coördinator Kruidentuinlieden
2024 © Museum Klooster Ter Apel
Boslaan 3-5, Ter Apel [NL]   Tel. +31 [0]599 581370   info@kloosterterapel.nl
Twitter Facebook Instagram
privacy  |  cookies  |  links  |  contact  |  mobiel
Klooster Ter Apel
Boslaan 3-5
Postbus 139
NL-9560 AC Ter Apel
Tel. +31 [0]599 581370
Fax. +31 [0]599 587140
www.kloosterterapel.nl
info@kloosterterapel.nl