Veel kruiden in de kloostertuin zijn bijzonder, en veel bezoekers zien deze soorten dan ook vaak voor het eerst. Dat geldt echter zeker niet voor de bieslook (Allium schoenoprasum); één van de meest algemeen bekende van de 220 soorten kruiden die we in de tuin hebben. Het is een plant uit de lookfamilie (Alliaceae) en is verwant aan bolgewassen zoals ui, prei en knoflook.
Decoratieve plant
Bieslook heeft kokervormige bladeren die doorgroeien nadat ze gesneden zijn. Het ontwikkelt zich in de zomer tot een zeer decoratieve plant met violette bloemen in bolvormige bloemhoofdjes waarmee het van mei tot en met juli bloeit. Voor een goede groei is het beter om ze om de paar jaar te scheuren.
Tegen katers Bieslook is waarschijnlijk pas in de laatste ijstijd uit Siberië over de Oeral en Karpaten naar Europa en Amerika gekomen en pas in de middeleeuwen werd het gewas in cultivatie genomen. Bieslook wordt sindsdien verbouwd als groente, kruid en medicinale plant. In de Middeleeuwen werd bieslook gebruikt tegen katers na drinkfestijnen, maar het werd ook gezien als medicijn tegen depressiviteit en tovenarij. Karel de Grote liet de plant telen vanwege de geneeskrachtige werking. In de volksgeneeskunde wordt het kruid traditioneel gebruikt vanwege zijn vermeende bevorderende werking op eetlust en vanwege zijn vermeende vochtafdrijvende werking.
Etherische olie Tegenwoordig weet men dat de kruidige, licht scherpe smaak van bieslook afkomstig is van het hoge gehalte aan zwavelhoudende mosterdolie. Deze etherische olie zou ook helpen bij maagklachten. Bovendien zou het de spijsverteringssappen activeren en daarmee de vertering bevorderen. Ook is bekend dat de bladeren en de bloemen opvallend veel vitamine C bevatten.
In de keuken Bieslook wordt in de keuken meestal rauw en fijngesneden gebruikt. De zacht uiachtige smaak voegt een delicate smaak toe aan fromage frais, kruidenboter, gerechten op ei-basis, salades en koude dressings. Bieslook wordt ook gebruikt in jam. Van de bieslook gebruikt men vooral de jonge bladen en dunne stengels. Ook de bloemen kunnen gegeten worden. Deze zijn geschikt als garnering van gerechten. Ook worden bloeiwijzen gebruikt in bloemstukken of gedroogd in droogboeketten.
Remberus Dodonaeus schrijft in zijn Cruyde boeck over bieslook:
"Biesloock wordt in die spijse ende in die moesen ghebruyckt ghelijck die Pareye, der welcker dat tselve biesloock van crachten ende werckinghen oick seer ghelijck es."
Nico Rookmaker
Bronnen:
Wikipedia, smulweb.nl en volkoomen.nl
» Alle blogbijdragen van dit jaar » Breng een bezoek aan het museum