Overzichtstentoonstelling Marijke Laferte
locatieGalerie II 3D-plattegrond
datum29.09.2007 - 27.01.2008
Stillevens en portretten in gemengde techniek
Introductie
Het atelier van Marijke Laferte ligt temidden van een fabuleus natuurgebied. Wij kijken onze ogen uit op een zonovergoten voormiddag en hebben meteen het onderwerp te pakken dat de beeldend kunstenares koestert: kijken. Net als kunstenaar/schrijver Jo Hameleers doceerde: 'Kijk, zeg ik altijd. Kijk. Alleen als je kijkt gebeurt er iets.'
'Toen we kinderen waren', herinnert Laferte zich, 'nam mijn vader ons vaak mee op wandel- en fietstochten. Hij had er plezier in ons attent te maken op mooie en boeiende aspecten in het landschap. Zo maakte hij kijken en hierdoor ervaren belangrijk voor me.'
Dat gegeven werd nader geconcretiseerd tijdens haar studie aan Academie Minerva: 'Daar werd gedegen vaktechnisch onderwijs gegeven en het belangrijkste wat ik leerde was heel goed kijken!'
Op een zeker moment vroeg ze aan een abstract werkende grafica: 'Hoe doe je dat toch?' De
collega dacht na en zei: 'Ik weet het niet.' Laferte weet ook niet hoe ze het doet, het maken zelf, maar: 'Ik weet wel dat het begint en steeds doorgaat, met kijken. Al kijkend ontstaat er een soort spanning, een sfeer die een tekening intuïtief doet ontstaan. Ik besef dat ik al tekenend zit te wikken en wegen, maar dat gebeurt subbewust. Zodra ik ophoud is dat weg. Het kijken blijft daarentegen onophoudelijk gaande.'
De werken die wij selecteerden voor haar overzichtstentoonstelling in Klooster Ter Apel kwamen tot stand in verschillende technieken: ets, houtsnede, aquarel, pastel en tekeningen van gekleurd krijt, houtskool en Oost-Indische inkt. Allemaal zonder titel en meestal zonder jaartal. Stillevens en niet in de laatste plaats portretten, haar specialisatie. Net zoals Morandi met z'n glazen en potjes deed, zou Laferte immer dezelfde mensen willen portretteren: 'Zoals je continu anders tegen dezelfde potjes aan kunt kijken, kun je dat met een model ook. Bovendien veranderen model en tekenaar steeds, daarmee ook de dialoog tussen geportretteerde en mezelf. Het is altijd spannend. Als ik teken heb ik de vrijheid het model uitgebreid te bestuderen, iets wat in gezelschap als niet comme il faut wordt beschouwd. Ik ervaar het als een soort ontdekkingsreis. Ieder portret wordt zo een soort dubbelportret: het model en ik zitten er allebei in.'
Kijken een avontuur. Dat is het, maar één werk in de expositie wil Laferte toch nader duiden. In de jaren tachtig van de vorige eeuw stelde Toon Wegner een grafiekmap samen ter herdenking aan de Spaanse Burgeroorlog. Haar participatie betrof de houtsnede die hierbij is afgebeeld. 'Ik besloot het portret van een vrouw te gebruiken als symbool van alle oorlogsslachtoffers en allen die niet strijden. Hiertoe reken ik ook alle gekoloniseerde volken. Over de hele wereld hebben natuurvolken op rotsen en in grotten afdrukken van handen gemaakt door bijvoorbeeld de tot een papje gemaakte gekleurde aarde door hun mond langs hun gespreide hand te sproeien. De negatieve 'afdruk' van de hand heb ik met stippeltjes op mijn prent weergegeven.'
Marijke Laferte in Klooster Ter Apel. Wij wensen u een plezierige ontdekkingsreis.
Hans Kroeze
Boslaan 3-5, Ter Apel [NL] Tel. +31 [0]599 581370 info@kloosterterapel.nl privacy | cookies | links | contact | mobiel
Boslaan 3-5
Postbus 139
NL-9560 AC Ter Apel
Tel. +31 [0]599 581370
Fax. +31 [0]599 587140
www.kloosterterapel.nl
info@kloosterterapel.nl