Exposities

» Lopende exposities » Agenda » Archief Terug naar archief

de Iconen van Theo Berends

locatieGalerie II 3D-plattegrond
datum10.06.2007 - 23.09.2007

'Hebben de kruisheren ook speciale heiligen?', vroeg Theo Berends op een goede avond terwijl wij kuierden door de verder kompleet stille, bijna donkere kruisgang van Klooster Ter Apel. De serene sfeer maakte grote indruk op hem. 'Odilia, Helena, Theodorus en Augustinus', antwoordde ik om in ieder geval enige voorbeelden mét saillante details ten tonele te voeren. Enfin, voordat hij huiswaarts keerde stonden, de liturgische kalender van de Orde van het H. Kruis volgend, tien namen op een velletje papier.

Maanden verstreken. Een periode, zo bleek later, waarin de beeldenmaker zich grondig verdiept had in de biografieën van en legenden over vrouwen en mannen die tot op de dag van vandaag voor veel mensen van meer dan normale betekenis zijn. Zonder uitzondering vormden die levensbeschrijvingen, gekoppeld aan de door hem steeds weer als bijzonder ervaren sfeer in Klooster Ter Apel, een fantastische inspiratiebron.

'Een nieuwe Odilia is vereeuwigd', klonk het uiteindelijk enthousiast door de telefoon, 'een nieuwe kijk op Rochus is geboren, zó heb je Helena nog nooit gezien…..' Toen wij het uiteindelijke tentet voor het eerst onder ogen kregen deelden we zijn enthousiasme meteen, waren verrukt over het resultaat en even later ook aangenaam verrast: Theo Berends had besloten zijn Iconen aan Klooster Ter Apel te schenken!

Met dank aanvaard zullen zo zijn Agatha, Antonius Abt, Augustinus, Helena, Maria Magdalena, Odilia, Phillipus & Jacobus, Rochus en Theodorus, behalve tijdens de tentoonstelling de Iconen van 16 juni tot en met 23 september 2007, regelmatig in wisselende setting te zien blijven in Klooster Ter Apel. In ieder geval op de naamdagen van deze Heiligen tijdens het Kloosterarrangement Avonduur in Domus Novae Lucis.

Hans Kroeze

Ik laat zien dat het geheim er is...

Respect en gevoel, dat zijn de twee woorden die mijn manier van werken beschrijven. Een onderwerp verdiept zich als je het met respect benadert. Je kunt naar een steen kijken en 'gewoon' een steen zien. Maar je kunt je ook realiseren dat die steen al duizenden jaren oud is en enorm veel heeft meegemaakt. Als je zo met je onderwerp omgaat, krijg je daar als fotograaf iets voor terug. Het beeld dat je maakt wordt er mooier en rijker van.

Veel dingen geven hun geheim pas na vier of vijf keer prijs en dan nog kan ik het geheim van dat landschap, die stad, of die vrouw niet onthullen. Wel kan ik een foto maken die laat zien dat het geheim er is. Of geheim dan het goede woord is, weet ik ook niet.

Hoe kun je dat anders noemen? Mystiek? Verbondenheid?

Fotograferen doe ik op m'n gevoel. De ideeën voor veel foto's ontstaan ter plekke of tijdens een sessie. Vaak is een opname nog maar het begin van een proces. Ik denk na over het gevoel dat ik bij de opname had, over het waarom, over de achtergronden of de geschiedenis van dat onderwerp. Die nieuwe informatie en het nieuwe gevoel dat daarbij hoort, voeg ik later aan de foto toe. Daarvoor gebruik ik alle moderne computertechnieken, maar soms bekras ik ook negatieven of ik leg negatieven op elkaar of ik verknip ze tot nieuwe elementen. Ik ga door met werken aan een foto tot mijn gevoel zegt 'zo is het perfect'.

Fotografie is voor mij een ontdekkingsreis. Als ik door de zoeker kijk, kan ik de wereld afkaderen en haar maken zoals ik het voel. Die wereld fotografeer ik. Meer niet.

Theo Berends

Service

Print deze pagina Stuur een e-mail Terug naar archief