Homepage / Actueel / Kruidentuin Actueel / Archief / Start Kruidentuinseizoen met onder meer Stinkend nieskruid

21.03.2015   Start Kruidentuinseizoen
met onder meer Stinkend nieskruid

Met de voltallige tuingroep hebben we vandaag het nieuwe Kruidentuinseizoen ingeluid. Amper begonnen, werden we door een akelig koude regen eerst maar naar de koffie 'verdreven'. Dit gaf ons overigens mooi de gelegenheid om de nieuwe vrijwilligers­overeenkomsten te tekenen en de blouses en shawls, die alle vrijwilligers van het Klooster door een welwillende sponsor ter beschikking zijn gesteld, in ontvangst te nemen.

Terug in de tuin konden we vaststellen dat vooral de kleine veldkers (Cardamine hirsuta) al weer dapper stond te bloeien en wij rukten het met evenveel enthousiasme uit de grond 'want het is immers onkruid!'.

Kleine veldkers

Een plant die we wel hebben laten staan is het Stinkend nieskruid (Helleborus foetidus). Deze bijzondere plant met z'n leerachtige bladeren bloeit nu met een prachtige lichtgroene kleur. Voor bloemen is dit een zeldzame kleur. Helleborus groeit 't liefst in de half schaduw op een kalkachtige grond Foetidus betekent stinkend. Waarom het stinkend Nieskruid heet is mij niet helemaal duidelijk, het stinkt niet echt. Vroeger werden de gedroogde wortels als niespoeder gebruikt. Met niesen hoopte men het lichaam te reinigen van kwade stoffen. Het werd vroeger ook wel gebruikt als middel tegen insecten en door veeartsen werd het toegepast als wormenmiddel. De gehele plant is giftig. Niet voor niets is de vertaling van Helleborus 'dodende spijs'. Planten maken deze giftige stoffen aan om zich te verweren tegen ongedierte.

Stinkend nieskruid

Om de z’n zaden te verspreiden heeft deze plant een heel ingenieus middel bedacht. Aan de zaden zitten zogenaamde mierenbroodjes, ook wel elaiosoom genoemd. Dit zijn aanhangsels met voedingstoffen. Dit elaisoom bevat waardevolle voedingsstoffen, zoals glucose, vetten en vitamine C, en vormt daarmee een waardevolle voedingstof voor mieren. Mieren slepen de zaden naar hun nest, halen het elaisoom van de zaden af en leggen de zaden weer buiten hun nest neer. Zo worden de zaden tot wel enkele tientallen meters verspreid. Deze vorm van zaden verspreiden heet Myrmecochorie. In Nederland zijn er maar liefst ca. 200 plantensoorten die afhankelijk zijn van deze vorm van zadenverspreiding. Onder meer Sneeuwklokje (Galanthus nivalis), Maarts viooltje (Viola odorata) , Speenkruid (Ranunculus ficaria), Holwortel (Corydalis cava), Stinkende gouwe (Chelidonium majus) en Driekleurig viooltje (Viola tricolore) maken op deze manier gebruik van de diensten van de mier.

Nico Rookmaker

» Bekijk de Kruidentuin op de 3D-plattegrond

Meer artikelen Kruidentuin ActueelRubriek Nico Rookmaker
Coördinator Kruidentuinlieden
2024 © Museum Klooster Ter Apel
Boslaan 3-5, Ter Apel [NL]   Tel. +31 [0]599 581370   info@kloosterterapel.nl
Twitter Facebook Instagram
privacy  |  cookies  |  links  |  contact  |  mobiel
Klooster Ter Apel
Boslaan 3-5
Postbus 139
NL-9560 AC Ter Apel
Tel. +31 [0]599 581370
Fax. +31 [0]599 587140
www.kloosterterapel.nl
info@kloosterterapel.nl